Written by: Education Θεωρία

Εισαγωγή στην Κατασκευή Ιστοσελίδων (Web Building)

Μοιραστείτε το άρθρο

Εισαγωγή στο Web Building

Τι πρέπει να γνωρίζει ένας Web developer;

Τι θα φέρει το μέλλον;

Αυτό το κείμενο θα προσπαθήσει να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα και να σας βοηθήσει να γίνεται ένας επαγγελματίας Web developer, έτοιμος για το μέλλον.

            Ένα σημαντικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζει ένας Web developer είναι ότι η λειτουργικότητα (functionality) των δικτυακών τόπων (Web Sites) θα αλλάζει στο άμεσο μέλλον με πολύ δραματικό τρόπο. Θα δούμε μια τεράστια μετατόπιση από sites που εμφανίζουν «στατικό περιεχόμενο» σε sites που καθοδηγούνται από δεδομένα (data driven) και που διανέμουν «δυναμικό περιεχόμενο».

Θα εμφανισθούν πολλοί νέοι φυλλομετρητές (browsers), όπως αυτοί που θα χρησιμοποιηθούν στις κινητές συσκευές και θα δούμε μια ευρεία χρήση της XML για την επικοινωνία των δεδομένων ανάμεσα στους servers και ανάμεσα στους servers και τους browsers.

Ένας Web developer πρέπει να επικεντρωθεί στα παρακάτω θέματα :

  • Το HTML 4.01 Standard.
  • Τη χρήση των CSS (style sheets).
  • Τη νέα XHTML.
  • Την XML και την XSL.
  • Το Server Side Scripting.
  • Τον χειρισμό δεδομένων με την SQL.
  • Το τρέξιμο (running) ενός “information” server.

Η HTML 4.01

Η HTML 4.01 αποτελεί ένα πολύ σημαντικό Web standard επειδή είναι το πιο πρόσφατο standard και επειδή είναι πολύ διαφορετική από την HTML 3.2.

Όταν ετικέτες (tags) σαν το <font> και χαρακτηριστικά (attributes) σαν το color προστέθηκαν στην HTML 3.2, άρχισε ένας εφιάλτης για τους developers. Η ανάπτυξη των web sites όπου έπρεπε να εισαχθούν πληροφορίες μορφοποίησης σε κάθε ξεχωριστή ιστοσελίδα (Web page), ήταν μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία.

Με την HTML 4, όλη η μορφοποίηση (formatting) μπορεί να απομακρυνθεί από το HTML έγγραφο και να γίνει σ’ ένα ξεχωριστό φύλλο στυλ (style sheet).

Η HTML 4.01 είναι επίσης σημαντική επειδή η XHTML 1.0 (το μελλοντικό HTML standard) είναι η ίδια η HTML 4.01 αναδιαμορφωμένη σαν μια εφαρμογή της XML. Έτσι η χρήση της HTML 4.01 στον σχεδιασμό ιστοσελίδων κάνει την μελλοντική αναβάθμιση από την HTML στην XHTML μια πολύ απλή διαδικασία.

Τα Διαδοχικά Φύλλα Στυλ (Cascading Style Sheets)

Τα στυλ (styles) ορίζουν το πώς εμφανίζονται τα στοιχεία της HTML, όπως ακριβώς το tag font στην HTML 3.2. Τα styles αποθηκεύονται κανονικά σε αρχεία που είναι εξωτερικά των HTML εγγράφων. Τα εξωτερικά φύλλα στυλ (external style sheets) μάς δίνουν τη δυνατότητα να αλλάξουμε την εμφάνιση και τη διάταξη (layout) όλων των σελίδων του δικτυακού μας τόπου, αλλάζοντας ένα και μόνο CSS έγγραφο.

Αν έχετε ποτέ προσπαθήσει να αλλάξετε κάτι όπως τη γραμματοσειρά (font) ή το χρώμα (color) όλων των επικεφαλίδων (headings) σ’ όλες τις ιστοσελίδες σας, θα καταλάβετε γιατί  τα CSS μπορούν να μας γλυτώσουν από πολύ δουλειά.

Η XHTML 1.0 – Το Μέλλον της HTML

Η XHTML 1.0 αποτελεί το πιο πρόσφατο HTML standard του W3C. Έγινε μια επίσημη σύσταση (Recommendation) στις 26 Ιανουαρίου 2000. Μια σύσταση του W3C σημαίνει ότι οι προδιαγραφές είναι σταθερές και ότι αποτελούν τώρα πλέον ένα στάνταρτ του Web.

Η XHTML αποτελεί μια αναδιαμόρφωση (reformulation) της HTML 4.01 στην XML και μπορεί να μπει σε άμεση χρήση με τους υπάρχοντες φυλλομετρητές ακολουθώντας μερικές απλές οδηγίες.

Η XML – Ένα Εργαλείο Μεταφοράς Δεδομένων

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η XML δεν είναι μια αντικατάσταση της HTML. Στο μέλλον του Web, η XML θα χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει και να μεταφέρει τα δεδομένα, ενώ η HTML θα χρησιμοποιηθεί για να εμφανίσει τα δεδομένα.

Η καλύτερη περιγραφή που μπορούμε να κάνουμε για την XML είναι ότι αποτελεί ένα εργαλείο cross-platform, software και hardware ανεξάρτητο για τη μετάδοση πληροφοριών.

Πιστεύουμε ότι η XML είναι τόσο σημαντική για το Web όσο ήταν η HTML στην ίδρυση του Web και ότι η θα αποτελέσει το σημαντικότερο εργαλείο για όλους τους χειρισμούς και τις μεταφορές δεδομένων.

Η XSL – Ένα Εργαλείο Μετασχηματισμού Δεδομένων

Τα μελλοντικά Web sites θα πρέπει να διανέμουν δεδομένα σε διαφορετικές μορφές, σε διαφορετικούς φυλλομετρητές και σ’ άλλους Web servers. Για να μετασχηματίσουμε τα δεδομένα της XML σε διαφορετικές μορφές, η XSL αποτελεί το νέο στάνταρτ του W3C.

Η XSL μπορεί να μετασχηματίσει ένα XML αρχείο σε μια μορφή που να αναγνωρίζεται από έναν φυλλομετρητή. Μια τέτοια μορφή είναι η HTML. Μια άλλη μορφή είναι η WML, η γλώσσα σήμανσης (mark-up language) που χρησιμοποιείται σε πολλές φορητές συσκευές.

Η XSL μπορεί επίσης να προσθέσει, αφαιρέσει, αναδιατάξει και ταξινομήσει στοιχεία, να κάνει δοκιμές και να πάρει αποφάσεις για το ποια στοιχεία να εμφανίσει και πολλά άλλα.

Το Server Side Scripting

Για να μπορέσουμε να διανέμουμε δυναμικό περιεχόμενο σ’ ένα Web site, πρέπει να μάθουμε να γράφουμε σενάρια στην πλευρά του διακομιστή (server side scripting). Με το server side scripting μπορούμε :

  • Να επεξεργαζόμαστε δυναμικά το περιεχόμενο μιας ιστοσελίδας.
  • Να απαντάμε σε ερωτήσεις του χρήστη ή σε δεδομένα που υποβάλλονται από φόρμες της HTML.
  • Να έχουμε πρόσβαση σε δεδομένα ή σε βάσεις δεδομένων και να επιστρέφουμε τα αποτελέσματα σ’ έναν φυλλομετρητή.
  • Να έχουμε πρόσβαση σε αρχεία ή δεδομένα XML και να επιστρέφουμε τα αποτελέσματα σ’ έναν φυλλομετρητή.
  • Να μετασχηματίζουμε τα δεδομένα XML σε δεδομένα HTML και να επιστρέφουμε τα αποτελέσματα σ’ έναν φυλλομετρητή.
  • Να προσαρμόσουμε μια ιστοσελίδα έτσι ώστε να είναι πιο χρήσιμη σε διαφορετικούς χρήστες.
  • Να παρέχουμε ασφάλεια και έλεγχο πρόσβασης σε διαφορετικές ιστοσελίδες.
  • Να προσαρμόσουμε την έξοδο σε διαφορετικά είδη φυλλομετρητών.
  • Να ελαχιστοποιήσουμε την κυκλοφορία στο δίκτυο (network traffic).

Χειρισμός Δεδομένων με την SQL

Η Δομημένη Γλώσσα Ερωτημάτων (Structured Query Language, SQL) αποτελεί το κοινό στάνταρτ για την πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων όπως είναι οι SQL Server, Oracle, Sybase, MySQL και Access.

Η γνώση της SQL είναι πολύτιμη για οποιονδήποτε θελήσει να αποθηκεύσει σε ή να ανακτήσει δεδομένα από μια βάση δεδομένων. Ένας webmaster πρέπει να γνωρίζει ότι η SQL είναι μια αληθινή μηχανή για αλληλεπίδραση με τις βάσεις δεδομένων στο Web.

Το World Wide Web

Τι είναι το World Wide Web (Παγκόσμιος Ιστός);

  • Το World Wide Web (WWW) συχνά αποκαλείται Web.
  • Το Web είναι ένα δίκτυο υπολογιστών σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
  • Όλοι οι υπολογιστές του Web μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.
  • Όλοι οι υπολογιστές χρησιμοποιούν ένα στάνταρτ (πρωτόκολλο) για επικοινωνία που αποκαλείται HTTP (HyperText Ttransfer Protocol).

Πώς δουλεύει το WWW;

  • Οι πληροφορίες του Web αποθηκεύονται σε έγγραφα (documents) που αποκαλούνται ιστοσελίδες (Web pages).
  • Οι ιστοσελίδες είναι αρχεία που είναι αποθηκευμένα σε υπολογιστές οι οποίοι αποκαλούνται διακομιστές του Web (Web servers).
  • Οι υπολογιστές που διαβάζουν τις ιστοσελίδες αποκαλούνται πελάτες του Web (Web clients).
  • Οι Web clients εμφανίζουν τις σελίδες μ’ ένα πρόγραμμα που αποκαλείται φυλλομετρητής (Web browser).
  • Οι πιο δημοφιλείς φυλλομετρητές είναι ο Internet Explorer, ο Netscape Navigator και ο Opera.

Πώς φέρνει τις σελίδες ο φυλλομετρητής;

  • Ένας φυλλομετρητής προσκομίζει μια ιστοσελίδα (Web page) από έναν διακομιστή (server) κάνοντας μια αίτηση (request).
  • Μια αίτηση (request) είναι ένα στάνταρτ αίτησης του HTTP που περιέχει μια διεύθυνση σελίδας (page address).
  • Μια διεύθυνση σελίδας μοιάζει με την εξής : http://www.someone.com/page.htm.

Πώς εμφανίζει τις σελίδες ο φυλλομετρητής;

  • Όλες οι ιστοσελίδες περιέχουν οδηγίες για το πώς θα εμφανισθούν.
  • Ο φυλλομετρητής εμφανίζει την σελίδα διαβάζοντας αυτές τις οδηγίες.
  • Οι πιο κοινές εντολές εμφάνισης αποκαλούνται HTML tags.
  • Τα HTML tags είναι σαν το εξής : <p> This is a Paragraph </p>.

Ποιος διαμορφώνει τα Web standards;

  • Τα Web standards δεν ορίζονται από την Netscape ή την Microsoft.
  • Ο οργανισμός που δημιουργεί τους κανόνες για το Web είναι το W3C.
  • Τα αρχικά W3C σημαίνουν World Wide Web Consortium.
  • Το W3C ορίζει προδιαγραφές (specifications) για τα Web standards.
  • Τα σημαντικότερα Web standards είναι τα HTML, CSS και XML.
  • Το πιο πρόσφατο HTML standard είναι η XHTML 1.0.

Τα Web Standards

Τα Web Standards θα μας βοηθήσουν να εκπληρώσουμε το όνειρο του WWW και κάνουν ευκολότερη την ανάπτυξη του Web.

Οι Web developers συχνά αγωνίζονται γράφοντας δύο φορές κώδικα για να επιλύσουν προβλήματα με τις διαφορετικές εκδόσεις των φυλλομετρητών. Αυτή η κατάσταση θα χειροτερέψει πολύ όταν νέο hardware (όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα και άλλες φορητές συσκευές) και νέο software (όπως είναι οι microbrowsers) αρχίσει να φυλλομετρεί το Web.

Για να γίνει το Web ένα καλύτερο μέρος και για τους developers και για τους τελικούς χρήστες (end-users), είναι πολύ μεγάλης σημασίας να ακολουθήσουν και οι εταιρείες των φυλλομετρητών και οι site developers τα standards όταν αναπτύσσουν νέες εφαρμογές.

Με την τρομακτική του ανάπτυξη, το Web χρειάζεται οπωσδήποτε standards. Τα Web standards εξασφαλίζουν ότι ο καθένας έχει πρόσβαση στις ίδιες πληροφορίες. Η μελλοντική χρήση του Web, που θα περιλαμβάνει εφαρμογές που σήμερα υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας, δεν θα είναι δυνατή χωρίς παγκόσμια standards.

Τα Web standards κάνουν επίσης την ανάπτυξη των sites γρηγορότερη και πιο ευχάριστη. Τα μελλοντικά Web sites θα πρέπει να κωδικοποιούνται σύμφωνα με τα standards για να ελαττωθεί ο χρόνος ανάπτυξης και συντήρησής τους. Οι developers δεν θα είναι αναγκασμένοι να δουλέψουν με διαφορετικές εκδόσεις (versions) κώδικα για να επιτύχουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Όταν οι Web developers ακολουθήσουν τα Web standards, θα είναι ευκολότερο για περισσότερους developers να δουλέψουν σε μια ομάδα, κατανοώντας ο ένας τον κώδικα του άλλου.

  • Η χρήση των Web standards θα μας βοηθήσει να εξασφαλίσουμε ότι όλοι οι φυλλομετρητές θα εμφανίσουν σωστά τα sites, χωρίς να χρειάζονται συχνές και χρονοβόρες αλλαγές.
  • Η στανταρτατοποίηση μπορεί να αυξήσει την πρόσβαση στο site μας. Έχει νόημα το να περιορίσουμε το κοινό μας μόνο σ’ αυτούς που έχουν έναν συγκεκριμένο φυλλομετρητή;
  • Τα standard έγγραφα του Web κάνουν ευκολότερη για τις μηχανές αναζήτησης (search engines) την πρόσβαση.
  • Τα standard έγγραφα του Web είναι ευκολότερα στην μετατροπή σ’ άλλες μορφές.
  • Τα standard έγγραφα του Web είναι ευκολότερα στην πρόσβαση με κώδικα προγράμματος (όπως είναι η JavaScript και το DOM).

Η ECMA

Η Ένωση των Ευρωπαίων Κατασκευαστών Υπολογιστών (European Computer Manufacturers Association, ECMA), που έχει την έδρα της στην Ελβετία, ιδρύθηκε το 1961 με σκοπό να ικανοποιήσει την ανάγκη για την στανταρτατοποίηση των γλωσσών των υπολογιστών και των κωδικών εισόδου/εξόδου.

Η ECMA δεν είναι ένα επίσημο ινστιτούτο στανταρτατοποίησης, αλλά μια ένωση εταιρειών που συνεργάζονται με άλλα επίσημα ινστιτούτα όπως είναι ο Διεθνής Οργανισμός για την Στανταρτατοποίηση (International Organization for Standardization, ISO) και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τηλεπικοινωνιακών Στάνταρτς (European Telecommunications Standards Institute, ETSI).

Για τους Web developers, το σημαντικότερο standard αποτελεί το ECMAScript, που είναι η στανταρτατοποίηση της JavaScript.

Η ECMAScript είναι μια στανταρτατοποιημένη γλώσσα συγγραφής σεναρίων (scripting language) για να χειριστεί αντικείμενα ιστοσελίδων (Web page objects) που καθορίζονται από το W3C Document Object Model (DOM). Με την ECMAScript, τα αντικείμενα DOM μπορούν να προστεθούν, διαγραφούν ή τροποποιηθούν.

Το ECMAScript standard στηρίζεται στην JavaScript της Netscape και την JScript της Microsoft. Η πιο πρόσφατη προδιαγραφή της ECMAScript είναι η ECMA-262: ECMAScript Language Specification, 3nd edition.

Το World Wide Web Consortium

Το World Wide Web Consortium (W3C), που ιδρύθηκε το 1994, είναι ένα διεθνές consortium που έχει στόχο να «οδηγήσει το Web στο πλήρες του δυναμικό». Το W3C δημιουργεί τα WWW standards.

Η αποστολή του W3C είναι να οδηγήσει το Web στο πλήρες του δυναμικό, το οποίο το κατορθώνει αναπτύσσοντας προδιαγραφές (specifications), οδηγίες (guidelines), λογισμικό (software) και εργαλεία (tools).

Ο Tim Berners-Lee, ο εφευρέτης του World Wide Web, διευθυντής και ιδρυτής του World Wide Web consortium είπε τα εξής :

«Το όνειρο πίσω από το Web είναι να υπάρχει ένας κοινός χώρος πληροφοριών όπου θα μπορούμε να επικοινωνούμε μοιράζοντας πληροφορίες».

  • Τα αρχικά W3C σημαίνουν World Wide Web Consortium.
  • Το W3C δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 1994.
  • Το W3C δημιουργήθηκε από τον Tim Berner-Lee.
  • Το W3C δημιουργήθηκε από τον εφευρέτη του Web.
  • Το W3C είναι οργανωμένο σαν ένας Οργανισμός Μελών (Member Organization).
  • Η δουλειά του W3C είναι να στανταρτατοποιήσει το Web.
  • Το W3C δημιουργεί και συντηρεί τα WWW Standards.
  • Τα W3C Standards αποκαλούνται W3C Recommendations.

Η σημαντικότερη δουλειά που γίνεται από το W3C είναι η ανάπτυξη των προδιαγραφών (specifications) του Web (που αποκαλούνται Συστάσεις – «Recommendations») και οι οποίες περιγράφουν τα πρωτόκολλα επικοινωνίας (όπως είναι η HTML και η XML) και άλλα μπλοκς δόμησης (building blocks) του Web.

Τα σημαντικότερα W3C standards είναι τα εξής :

  • HTML
  • XHTML
  • CSS
  • XML
  • XSL
  • DOM

Η Διεύθυνση ΙΡ (IP Address)

Η πρόσβαση στο Internet εμπεριέχει κινδύνους ασφάλειας. Όταν είμαστε συνδεδεμένοι στο Internet, χρησιμοποιείται μια διεύθυνση IP για να διακρίνει (αναγνωρίσει) τον υπολογιστή μας.

Η διεύθυνση IP είναι της εξής μορφής : 210.156.125.7.

Αν δεν προσέξουμε, αυτή η διεύθυνση IP μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να έχει κάποιος ξένος πρόσβαση στον υπολογιστή μας. Μια σταθερή διεύθυνση ΙΡ (fixed IP address) είναι ένας μεγαλύτερος κίνδυνος ασφάλειας.

Αν χρησιμοποιούμε ένα modem με μια dial-up σύνδεση, θα έχουμε μια νέα διεύθυνση IP κάθε φορά που συνδεόμαστε στο Internet, αλλά αν έχουμε μια σταθερή σύνδεση στο Internet, η διεύθυνσή μας IP δεν θα αλλάξει ποτέ.

Αν έχουμε μια σταθερή διεύθυνση IP, τότε δίνουμε τη δυνατότητα στους hackers του Internet να έχουν όλον τον χρόνο που χρειάζεται για να αναζητήσουν τρόπους εισόδου στον υπολογιστή μας και να αποθηκεύσουν και να μοιραστούν με άλλους hackersπληροφορίες για τα δικά μας προσωπικά δεδομένα που είναι απροστάτευτα.

Πολύ συχνά τα δίκτυα χρησιμοποιούνται για να μοιραστούν πόρους (resources) όπως εκτυπωτές, αρχεία και χώρο στον δίσκο. Όταν είμαστε συνδεδεμένοι στο Internet, οι δικοί μας κοινόχρηστοι πόροι (shared resources) μπορούν να προσπελαστούν απ’ όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

            Δυστυχώς, πολλοί χρήστες των Microsoft Windows δεν είναι ενήμεροι για μια κοινή διαρροή ασφαλείας που υπάρχει στις ρυθμίσεις του δικτύου τους (network settings).

Το πιο κοινό setup για τους υπολογιστές που χρησιμοποιούνται σε δίκτυο στα Microsoft Windows είναι το εξής :

  • Client for Microsoft Networks.
  • File and Printer Sharing for Microsoft Networks.
  • NetBEUI Protocol.
  • Internet Protocol TCP/IP.

Αν το setup που έχουμε κάνει επιτρέπει το NetBIOS over TCP/IP, τότε έχουμε ένα πρόβλημα ασφαλείας :

  • Τα αρχεία μας μπορούν να μοιραστούν σ’ όλο το Internet.
  • Το όνομα εισόδου μας (logon-name), το όνομα του υπολογιστή μας (computer-name) και το όνομα της ομάδας εργασίας (workgroup-name) είναι ορατά από κάποιον τρίτο.

Αν το setup που έχουμε κάνει επιτρέπει Κοινή Χρήση Αρχείων και Εκτυπωτών στο TCP/IP (File and Printer Sharing over TCP/IP), έχουμε επίσης ένα πρόβλημα :

  • Τα αρχεία μας μπορούν να μοιραστούν σ’ όλο το Internet.

Οι υπολογιστές που δεν είναι συνδεδεμένοι σε κάποιο δίκτυο μπορεί επίσης να έχουν επικίνδυνες ρυθμίσεις δικτύου (network settings) επειδή οι ρυθμίσεις δικτύου άλλαξαν όταν εγκαταστάθηκε το Internet.

Η επίλυση του προβλήματος για τους χρήστες των Windows 2000

Μπορούμε να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα ασφαλείας απενεργοποιώντας το NetBIOS over TCP/IP :

  • Κάνουμε δεξί κλικ στο εικονίδιο Περιοχή δικτύου (My Network Places).
  • Επιλέγουμε Ιδιότητες (Properties) από το πτυσσόμενο μενού.
  • Κάνουμε δεξί κλικ στο Local Area Network.
  • Επιλέγουμε Ιδιότητες (Properties) από το πτυσσόμενο μενού.
  • Επιλέγουμε Internet Protocol TCP/IP.
  • Κάνουμε κλικ στο Properties.
  • Κάνουμε κλικ στο Advanced.
  • Επιλέγουμε την καρτέλα WINS.
  • Επιλέγουμε Disable NetBIOS over TCP/IP.
  • Κάνουμε κλικ στο OK.

Η επίλυση του προβλήματος για τους χρήστες των Windows 95, 98, ΜΕ

Μπορούμε να επιλύσουμε αυτό το πρόβλημα ασφαλείας απενεργοποιώντας το NetBIOS over TCP/IP :

  • Κάνουμε δεξί κλικ στο εικονίδιο Περιοχή δικτύου.
  • Επιλέγουμε Ιδιότητες (Properties) από το πτυσσόμενο μενού.
  • Επιλέγουμε Internet Protocol TCP/IP.
  • Κάνουμε κλικ στο Properties.
  • Επιλέγουμε την καρτέλα NetBIOS.
  • Καταργούμε την επιλογή του Enable NetBIOS over TCP/IP.
  • Κάνουμε κλικ στο OK.

Πρέπει επίσης να απενεργοποιήσουμε το TCP/IP Bindings to Client for Microsoft Networks and File and Printer Sharing :

  • Κάνουμε δεξί κλικ στο εικονίδιο Περιοχή δικτύου.
  • Επιλέγουμε Ιδιότητες (Properties) από το πτυσσόμενο μενού.
  • Επιλέγουμε Internet Protocol TCP/IP.
  • Κάνουμε κλικ στο Properties.
  • Επιλέγουμε την καρτέλα Συνδέσεις (Bindings).
  • Καταργούμε την επιλογή του Client for Microsoft Networks.
  • Καταργούμε την επιλογή του File and Printer Sharing.
  • Κάνουμε κλικ στο OK.

Αν θέλουμε να είναι τα αρχεία και ο εκτυπωτής μας κοινής χρήσης στο δίκτυο, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το πρωτόκολλο NetBEUI αντί για το πρωτόκολλο TCP/IP. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το έχουμε ενεργοποιήσει για το τοπικό μας δίκτυο :

  • Κάνουμε δεξί κλικ στο εικονίδιο Περιοχή δικτύου.
  • Επιλέγουμε Ιδιότητες (Properties) από το πτυσσόμενο μενού.
  • Επιλέγουμε NetBEUI.
  • Κάνουμε κλικ στο Properties.
  • Επιλέγουμε την καρτέλα Συνδέσεις (Bindings).
  • Επιλέγουμε το Client for Microsoft Networks.
  • Επιλέγουμε το File and Printer Sharing.
  • Κάνουμε κλικ στο OK.

Το Γλωσσάριο του Web

Ακολουθεί μια αλφαβητική λίστα των όρων που χρησιμοποιούνται στο Web Building.

ADO (Active Data Object) – Μια τεχνολογία της Microsoft που παρέχει πρόσβαση σε αποθηκευμένα δεδομένα.

ASP (Active Server Pages) – Μια τεχνολογία συγγραφής σεναρίων (scripting) της Microsoft που επιτρέπει την εισαγωγή σεναρίων που εκτελούνται στον διακομιστή (server executable scripts) στις HTML σελίδες.

CGI (Common Gateway Interface) – Ένα σύνολο κανόνων που περιγράφουν πώς ένα πρόγραμμα CGI επικοινωνεί μ’ έναν Web Server.

CGI Bin – Ο φάκελος (ή κατάλογος) σ’ έναν Web Server που αποθηκεύει προγράμματα CGI.

CGI Program – Ένα μικρό πρόγραμμα που χειρίζεται την είσοδο και την έξοδο από έναν Web Server. Συχνά τα προγράμματα CGI χρησιμοποιούνται για να χειριστούν καταχωρήσεις σε φόρμες (forms input) ή ερωτήσεις σε βάσεις δεδομένων (database queries).

Domain Name – Το όνομα που ξεχωρίζει (αναγνωρίζει) ένα Web Site, όπως για παράδειγμα schools.line.gr.

Firewall – Ένα πρόγραμμα που ενεργεί σαν ένα φίλτρο ασφαλείας και που μπορεί να περιορίσει κάποια είδη επικοινωνίας δικτύου. Συνήθως χρησιμοποιείται ανάμεσα σ’ ένα τοπικό δίκτυο (LAN) και το Internet.

FTP (File Transfer Protocol) – Μια από τις πιο κοινές μεθόδους για την αποστολή αρχείων ανάμεσα σε δύο υπολογιστές.

GIF (Graphics Interchange Format) – Μια συμπιεσμένη μορφή αποθήκευσης εικόνων που έχει αναπτυχθεί από την εταιρεία CompuServe και αποτελεί μία από τις δύο δημοφιλείς μορφές αποθήκευσης εικόνων στο Internet.

HTML (Hypertext Markup Language) – Η γλώσσα του Web. Χρησιμοποιείται για να προσθέσουμε στοιχεία (elements) και χαρακτηριστικά (attributes) σε αρχεία κειμένου (text files) καθώς και για να ορίσουμε το περιεχόμενο (content), τη διάταξη (layout) και την μορφοποίηση (formatting).

HTTP (Hyper Text Transport Protocol) – Το στάνταρτ σύνολο κανόνων για την αποστολή αρχείων κειμένου στο Internet. Χρειάζεται ένα HTTP client πρόγραμμα στη μια άκρη και ένα HTTP server πρόγραμμα στην άλλη άκρη.

HTTP Client – Ένα πρόγραμμα υπολογιστή που αιτεί (requests) μια εξυπηρέτηση (service) από έναν Web Server.

HTTP Server – Ένα πρόγραμμα υπολογιστή που παρέχει υπηρεσίες από έναν Web Server.

IP Number (Internet Protocol Number) – Ένας μοναδικός αριθμός που αναγνωρίζει τον κάθε υπολογιστή που είναι συνδεδεμένος στο Internet, όπως για παράδειγμα 197.123.456.789.

ISP (Internet Service Provider– Κάποιος που παρέχει πρόσβαση στο Internet σε τρίτους, συνήθως με πληρωμή. Όπως ένας Web Host.

JPEG (Joint Photographic Group) – Ο οργανισμός που προωθεί τις γραφικές μορφές εικόνων JPG και JPEG για την αποθήκευση συμπιεσμένων εικόνων.

JPEG and JPG – Μορφές γραφικών για την αποθήκευση συμπιεσμένων εικόνων.

LAN (Local Area Network) – Υπολογιστές που είναι συνδεδεμένοι σ’ ένα μικρό τοπικό δίκτυο, όπως μέσα στο ίδιο κτίριο, και που συνήθως συνδέονται με τοπικά καλώδια.

SQL (Structured Query Language) – Η γλώσσα που χρησιμοποιείται για να έχουμε πρόσβαση σε δεδομένα που βρίσκονται σε βάσεις δεδομένων.

VRML (Virtual Reality Modeling Language) – Μια γλώσσα προγραμματισμού που επιτρέπει τρισδιάστατα εφέ (3D effects) στα έγγραφα της HTML.

W3C (World Wide Web Consortium) – Ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για την διαχείριση των στάνταρτς του WWW.

WAN (Wide Area Network) – Υπολογιστές που είναι συνδεδεμένοι σ’ ένα δίκτυο ευρείας περιοχής, μεγαλύτερο από ένα LAN, και που συνδέονται συνήθως μέσω τηλεφωνικών γραμμών.

Web Host – Κάποιος που παρέχει χώρο για την ανάπτυξη δικτυακών τόπων (Web Site space) σε εταιρείες ή ιδιώτες.

Web Page – Ένα έγγραφο, που είναι συνήθως ένα αρχείο της HTML, και που είναι σχεδιασμένο για να μπορεί να διανεμηθεί (κυκλοφορήσει) στο Web. Στα ελλληνικά αποδίδεται ως ιστοσελίδα.

Web Server – Ένας κεντρικός υπολογιστής που παρέχει υπηρεσίες Web σ’ άλλους υπολογιστές.

Web Site – Μια συλλογή από ιστοσελίδες (Web Pages) που ανήκουν σε μια εταιρεία ή έναν ιδιώτη. Στα ελληνικά αποδίδεται ως δικτυακός τόπος ή ως ιστότοπος ή και ως ιστοχώρος.

WWW Server – Το ίδιο μ’ έναν Web Server.

URL (Uniform Resource Locator) – Ο καθορισμένος τρόπος για να έχουμε πρόσβαση (ή να αναγνωρίσουμε) έναν πόρο (resource) στο Internet, όπως για παράδειγμα http://www.eone.gr/.

Πηγή:

ΠΛΗ.ΝΕ.Τ

Αν βρήκατε το άρθρο μας χρήσιμο, θέλετε να μείνετε ενημερωμένοι για όλα τα νέα στο τομέα της τεχνολογίας καθώς και σε χρηστικά άρθρα, βοηθήστε μας κάνοντας like στην σελίδα μας στο Facebook πατώντας εδώ

(Visited 440 times, 1 visits today)

Μοιραστείτε το άρθρο

Ετικέτες: Last modified: 10/12/2019