- Τα Ονόματα Χώρου (Domain Names) – Εισαγωγή – (Μέρος 1)
- Τα Ονόματα Χώρου (Domain Names) – Εισαγωγή (Μέρος 2)
Τα Ονόματα Χώρου (Domain Names) – Εισαγωγή (Μέρος 2)
Περισσότερα για τα Domain Names
Όλοι οι υπολογιστές που είναι συνδεδεμένοι στο Internet διαθέτουν μια αριθμητική IP διεύθυνση που αποτελείται από 4 ακέραιους αριθμούς και με τιμές από 0 έως και 255 ο καθένας, όπως για παράδειγμα 204.162.81.10. Αυτές οι IP διευθύνσεις είναι χρήσιμες στους υπολογιστές καθώς περιέχουν τις πληροφορίες (στοιχεία) που είναι απαραίτητες για το πώς μπορεί να γίνει η σύνδεση μ’ ένα Web site. Όμως, οι IP διευθύνσεις είναι πολύ δύσκολες για να τις θυμάται κάποιος.
Εδώ είναι που υπεισέρχονται τα domain names. Ένα domain name μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα μνημονικό που βοηθάει τους χρήστες του Internet να εντοπίσουν ένα Web site. Για παράδειγμα, το dide.flo.sch.gr είναι ένα domain name, το οποίο αποτελεί ένα ψευδώνυμο (alias) για την IP διεύθυνση 194.63.237.7. Όταν προσπαθούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στο site dide.flo.sch.gr, το domain name αλλάζει κρυφά (μετατρέπεται) στην αντίστοιχη IP διεύθυνση.
Στην περίπτωση αυτή, το sch.gr είναι το βασικό domain name και τα flo.sch.gr και dide.flo.sch.gr αποτελούν ένα υποσύνολο αυτού του domain, ή subdomain όπως είναι ευρύτερα γνωστό. Μπορούμε να δημιουργήσουμε πολλά υποσύνολα από ένα μόνο βασικό domain name. Για παράδειγμα, αν το βασικό domain name είναι το florina.gr, τότε είναι εύκολο να δημιουργήσουμε υποσύνολα αυτού του domain (subdomains), όπως τα prespes.florina.gr ή nymfaio.florina.gr. Το κάθε υποσύνολο θα μπορεί να συνδεθεί μ’ ένα διαφορετικό Web site και να αποτελεί μια ανεξάρτητη οντότητα.
Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό των domain names είναι ότι είναι μοναδικά. Δηλαδή μπορεί να υπάρχει ένα μόνο florina.gr ή ένα μόνο dide.flo.sch.gr. Αυτός είναι ο λόγος που έχει δημιουργηθεί τεράστιο ενδιαφέρον για τα domain names και έτσι πολλές εταιρείες αλλά και ανεξάρτητα άτομα αναγκάζονται να πληρώσουν τεράστια ποσά για ένα όνομα.
Τα Χαρακτηριστικά των Domain Names
Τα domain names είναι:
- Φορητά (Portable). Επειδή ένα domain name είναι απλά ένα ψευδώνυμο (alias) για μια IP διεύθυνση, είναι πολύ εύκολο να μεταφέρουμε ένα Web site από έναν Web server σ’ έναν άλλον. Αυτό μπορεί να γίνει διαγράφοντας τη συσχέτιση ανάμεσα στο domain name και την παλιά IP διεύθυνση και συσχετίζοντας το ίδιο domain name με την καινούργια IP διεύθυνση. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει πολύ γρήγορα και θα είναι τελείως διαφανής στους επισκέπτες του site, οι οποίοι θα συνεχίζουν να το επισκέπτονται μέσω του ίδιου domain name και δεν θα αντιλαμβάνονται τίποτα για την αλλαγή που έχει γίνει.
- Ευκολομνημόνευτα (Memorable). Ένα καλό domain name είναι εύκολο να το θυμόμαστε και αυτό κάνει ένα Web site ευκολότερο στην προώθηση. Όπως λένε και οι ειδικοί, ένα καλό domain name είναι εύκολο στην προώθησή του στην τηλεόραση και στη διαφήμιση. Είναι πολύ σημαντικό να είναι ευκολομνημόνευτο το όνομα, καθώς έτσι βρίσκεται μόλις ένα κλικ μακριά και σίγουρα θα έχει πολλούς επισκέπτες.
- Συνεργάσιμα (Associable). Μερικά domain names χρησιμοποιούνται για να συσχετίσουν μια λέξη γενικής χρήσης με μια συγκεκριμένη εταιρεία ή έναν οργανισμό. Για παράδειγμα, το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού έχει το domain name http://www.ime.gr και είναι έτσι πολύ εύκολο να βρεθεί σε κάποια μηχανή αναζήτησης.
Η Αγορά των Domain Names
Η απόκτηση ενός domain name είναι μια πολύ απλή διαδικασία. Μπορούν να αγοραστούν απευθείας από τον οργανισμό InterNIC (http://www.internic.net/), ο οποίος περιέχει το κεντρικό μητρώο για όλες τις εκχωρήσεις των domain names. Υπάρχουν επίσης πολλές εταιρείες που ασχολούνται με τη διευκόλυνση της αγοράς των domain names, έναντι ενός αντιτίμου. Τα domain names αυξάνονται αλματωδώς κατά αρκετές εκατοντάδες καθημερινά. Το αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι ότι τα περισσότερα, αν όχι όλα, από τα καλύτερα domain names έχουν ήδη δεσμευθεί (δοθεί).
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα domain names είναι μοναδικά και έτσι αφότου δοθεί ένα συγκεκριμένο όνομα χώρου, δεν θα μπορεί να είναι πλέον διαθέσιμο σε κανέναν άλλον. Αυτό έχει δημιουργήσει μια έλλειψη για τα καλά (δημοφιλή) domain names. Καθώς αυξάνεται ο αριθμός των εταιρειών που έχουν παρουσία στο Internet, η ζήτηση για τα δημοφιλή domain names αυξάνεται κατακόρυφα. Το σημείο που πρέπει να επικεντρωθούμε εδώ είναι το τι σημαίνει “καλό” : πολλά domain names δεν θα αποκτήσουν αξία ποτέ, αλλά αν ένα domain name είναι σύντομο, ευκολομνημόνευτο και περιγραφικό, τότε η αξία του θα αυξηθεί σημαντικά.
Η αξία των domain names θα συνεχίζει να αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς τα επόμενα χρόνια καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι, επιχειρήσεις και οργανισμοί αντιλαμβάνονται την ισχυρή επίδραση (αντίκτυπο) ενός domain name. Το όφελος των domain names για χρήση μαζί με μοναδικούς λογαριασμούς e-mail, είναι και θα εξακολουθήσει να είναι ένα βασικό εργαλείο επικοινωνίας και marketing για τα επόμενα χρόνια.
Καθώς όλο και περισσότεροι αναπτύσσουν επιχειρήσεις που βασίζονται στο Internet, η ανάγκη για ποιοτικές διευθύνσεις συνεχίζει να αυξάνει. Το κλειδί εδώ είναι η “ποιότητα” καθώς τώρα ανακαλύπτουν πολλοί ότι η αρχική διεύθυνση που είχαν επιλέξει ίσως και να μην ήταν η καλύτερη δυνατή για τον δικτυακό τους τόπο ή την επιχείρησή τους και καινούργιες εταιρείες εισέρχονται στο Δίκτυο καθημερινά με τις ίδιες ανάγκες για διευθύνσεις.
Οι Στατικές και οι Δυναμικές IP Διευθύνσεις
Μια στατική IP διεύθυνση είναι ένας τετραψήφιος αριθμός με τη μορφή που εκχωρείται σ’ έναν υπολογιστή από έναν Παροχέα Υπηρεσιών Internet (ISP – Internet Service Provider) για να είναι η μόνιμη διεύθυνσή του στο Internet. Οι υπολογιστές χρησιμοποιούν τις IP διευθύνσεις για να μπορούν να βρίσκονται και να επικοινωνούν μεταξύ τους στο Internet, όπως ακριβώς χρησιμοποιούν οι άνθρωποι τους αριθμούς τηλεφώνων για να μπορούν να βρίσκονται και να συνομιλούν μεταξύ τους.
Όταν θελήσουμε να πάμε σε μια ιστοσελίδα και δώσουμε τη διεύθυνσή της, ο υπολογιστής μας ζητάει από έναν DNS (Domain Name System) server (κάτι αντίστοιχο με τον χειριστή ενός τηλεφωνικού κέντρου) τον αντίστοιχο τετραψήφιο αριθμό (κάτι αντίστοιχο με τον τηλεφωνικό αριθμό) της διεύθυνσης της ιστοσελίδας και ο υπολογιστής μας χρησιμοποιεί την απάντηση που θα λάβει για να μπορέσει να συνδεθεί στον αντίστοιχο Web server που περιέχει την ιστοσελίδα που θέλουμε να δούμε.
Τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα αν ο κάθε υπολογιστής που συνδέεται στο Internet θα μπορούσε να έχει τον δικό του στατικό IP αριθμό, αλλά όταν το Internet βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα, οι δημιουργοί του δεν προέβλεψαν την ανάγκη για έναν απεριόριστο αριθμό από IP διευθύνσεις. Συνεπώς, δεν υπάρχει επαρκής αριθμός από IP διευθύνσεις για να μπορούμε να κάνουμε όλοι τη δουλειά μας.
Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, πολλοί ISPs (Internet Service Providers) περιορίζουν τον αριθμό των στατικών IP διευθύνσεων που εκχωρούν στους πελάτες τους και εξοικονομούν τους υπόλοιπους αριθμούς των IP διευθύνσεων που έχουν δικαίωμα να κατέχουν, εκχωρώντας προσωρινά μια IP διεύθυνση σ’ έναν υπολογιστή μέσω του πρωτοκόλλου DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) από ένα σύνολο IP διευθύνσεων. Αυτή η προσωρινή IP διεύθυνση αποκαλείται μια δυναμική IP διεύθυνση (dynamic IP address).
Οι υπολογιστές που χρησιμοποιούν το πρωτόκολλο DHCP λαμβάνουν μια δυναμική IP διεύθυνση (που μπορούμε να το παρομοιάσουμε μ’ έναν προσωρινό τηλεφωνικό αριθμό) για τη διάρκεια της συνόδου τους (session) στο Internet ή για κάποιο άλλο καθορισμένο χρονικό διάστημα. Μόλις ο χρήστης αποσυνδεθεί από το Internet, η δυναμική IP διεύθυνση που του είχε παραχωρηθεί προσωρινά επιστρέφει στο σύνολο με τις IP διευθύνσεις ώστε να μπορέσει να εκχωρηθεί σε κάποιον άλλον χρήστη. Ακόμη κι αν ο χρήστης επανασυνδεθεί αμέσως, είναι μικρή η πιθανότητα να λάβει την ίδια IP διεύθυνση όπως και προηγουμένως.
Για να κάνουμε την αντιστοίχιση με την τηλεφωνία, η χρήση μιας δυναμικής IP διεύθυνσης είναι παρόμοια με τη χρήση ενός καρτοτηλεφώνου. Εκτός κι αν υπάρχει κάποιος λόγος για να λάβει μια κλήση από κάποιον άλλον, ο χρήστης δεν ενδιαφέρεται και πολύ από ποιον αριθμό τηλεφώνου καλεί ο ίδιος. Το πρωτόκολλο IPv6, που είναι γνωστό και ως “IPng” (IP Next Generation) επιμηκύνει τις IP διευθύνσεις από 32 bits σε 128 bits και αυξάνει έτσι σημαντικά τον αριθμό των διαθέσιμων IP διευθύνσεων, κάνοντας την εκχώρηση και τη συντήρηση των στατικών IP διευθύνσεων ευκολότερη και λιγότερο δαπανηρή.
Τι Είναι το DNS (Domain Naming System)
Το Internet είναι διαιρεμένο σε εκατομμύρια domains, όπου το καθένα έχει το δικό του όνομα. Για τους ανθρώπους, ονόματα σαν τα ibm.com ή yahoo.com ή κάποιο από τα υπόλοιπα καταγεγραμμένα τέσσερα εκατομμύρια domain names έχουν κάποιο νόημα. Αλλά όχι για τους υπολογιστές, οι οποίοι εργάζονται με αριθμούς και χρησιμοποιούν τις IP διευθύνσεις, που έχουν μορφή σαν την 10.20.30.255, ώστε να μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους στο Internet. Το DNS (Domain Naming System), δηλ. Σύστημα Ονοματοδοσίας Περιοχών, είναι ο ενδιάμεσος, που μετατρέπει τα domain names σε αριθμούς ή και αντίστροφα.
Στη θεωρία υπάρχουν 232 (περίπου 4,3 δισ.) διαθέσιμες αριθμητικές διευθύνσεις για το Internet. Στην πράξη, όμως, πολλές απ’ αυτές τις διευθύνσεις εκχωρήθηκαν μ’ έναν μη αποδοτικά πολλά χρόνια πριν και με τέτοιον τρόπο που δεν μπορεί να διορθωθεί σήμερα. Μερικοί χρήστες, όπως για παράδειγμα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια έλαβαν κυριολεκτικά εκατομμύρια διευθύνσεις για δική τους χρήση, δηλαδή πολύ περισσότερες απ’ αυτές που πραγματικά χρειάζονται, και δεν μπορούν φυσικά σήμερα να τις επιστρέψουν. Βέβαια, στα επόμενα χρόνια θα κάνει την εμφάνισή του το πρωτόκολλο IPv6 και θα αυξηθεί ο αριθμός των διευθύνσεων σε 2128 (περίπου 3,40.1038), που θα είναι υπεραρκετές γι’ όλους.
Ο καθένας από τους τέσσερις αριθμούς μιας IP διεύθυνσης μπορεί να πάρει τιμές από 0 έως και 255, ενώ πολλές IP διευθύνσεις είναι δεσμευμένες για τεχνικούς λόγους και φυσικά πάρα πολλές είναι ήδη σε χρήση. Αυτό σημαίνει ότι οι IP διευθύνσεις του Internet αποτελούν έναν πεπερασμένο και σπάνιο πόρο (resource) και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή. Ας υποθέσουμε ότι είμαστε συνδρομητές σε μια εταιρεία ISP μ’ έναν λογαριασμό Internet dialup. Η εταιρεία εξυπηρετεί 3.000 πελάτες αλλά είναι πολύ απίθανο όλοι αυτοί να είναι συνδεδεμένοι (online) την ίδια στιγμή.
Στην πράξη, είναι πιθανό να διαθέτει η εταιρεία περίπου 500 τηλεφωνικές γραμμές και έτσι μπορεί να διαθέσει μόνο 600 ή 700 IP διευθύνσεις, που είναι αρκετές για να διαθέσει από μία σε κάθε τηλεφωνική γραμμή, μερικές για εσωτερική χρήση, μερικές για μελλοντική ανάπτυξη, αλλά όχι και από μία και για τους 3.000 πελάτες της. Για τον λόγο αυτό δεν μπορεί ο καθένας να έχει τη δική του IP διεύθυνση. Ο ISP που μας εξυπηρετεί μπορεί να μας επιτρέψει να έχουμε μια δική μας (στατική) IP διεύθυνση, αλλά είναι πιθανό να μας χρεώσει κάτι παραπάνω. Ευτυχώς, οι περισσότεροι οικιακοί χρήστες δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τις δυναμικές IP διευθύνσεις που τους εκχωρούνται όταν συνδέονται στο Internet.
Αν θέλει κάποιος να συνδεθεί στο Internet, να ελέγξει την ηλεκτρονική του αλληλογραφία (e-mail) και να επισκεφθεί μερικά Web sites, δεν θα τον ενδιαφέρει και πολύ η IP διεύθυνσή του στο Internet. Θα αποκτά μια καινούργια διεύθυνση κάθε φορά που θα κάνει dial in, η οποία και θα είναι σταθερή για όσο χρόνο θα παραμένει συνδεδεμένος. Αν, όμως, θελήσει κάποιος να εγκαταστήσει μια BBS ή έναν Web server ή κάποια τέτοια υπηρεσία στον υπολογιστή του σπιτιού του, η συνεχής αλλαγή της IP διεύθυνσης θα αποτελεί ένα πρόβλημα.
Εισαγωγή στο DNS
Οι μεγάλες υπηρεσίες που υπάρχουν στο Internet, όπως είναι η Yahoo! για παράδειγμα, δεν είναι δυνατό να εκτελούνται σ’ έναν μόνο υπολογιστή. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί υπολογιστές και συνεπώς πολλές διαφορετικές IP διευθύνσεις, που δείχνουν προς την ίδια διεύθυνση www.yahoo.com. Οι περισσότερες από τις υπηρεσίες της Yahoo διαχειρίζονται από μεγάλες βάσεις δεδομένων. Αλλά μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, δηλ. μπορεί ένας υπολογιστής, και συνεπώς μία μόνο IP διεύθυνση, να φιλοξενεί (host) πολλά Web sites.
Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να στείλουμε ένα γράμμα (επιστολή) σε κάποιον φίλο μας ονόματι Πέτρο. Γράφουμε την επιστολή, την τοποθετούμε σ’ έναν φάκελο με το όνομα “Πέτρος” γραμμένο πάνω του, κολλάμε το γραμματόσημο και το ταχυδρομούμε. Οι πιθανότητες βέβαια για να λάβει ο φίλος μας την επιστολή είναι ουσιαστικά μηδενικές. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει κάποια διεύθυνση ώστε να γνωρίζει η Ταχυδρομική Υπηρεσία (Post Office) πού θα πρέπει να διανείμει το γράμμα. Θα πρέπει να γράψουμε και μια διεύθυνση μαζί με το όνομα πάνω στον φάκελο και αυτός θα το λάβει.
Ο σκοπός του DNS (Domain Naming System ή Σύστημα Ονοματοδοσίας Χώρου επί το ελληνικότερον) είναι να συσχετίσει μια διεύθυνση μ’ ένα όνομα. Ο κάθε υπολογιστής ή μηχάνημα που είναι συνδεδεμένο με τον υπολογιστή έχει μια διεύθυνση (address). Οι διευθύνσεις αυτές γράφονται συνήθως με τη μορφή τεσσάρων αριθμών χωρισμένων με τελείες, όπως για παράδειγμα 192.168.0.1.
Αυτές οι διευθύνσεις χρησιμοποιούνται από τους δρομολογητές (routers) στο Internet για να μπορέσουν να σταλούν πληροφορίες από το ένα μέρος στο άλλο. Παρέχουν τη διεύθυνση προορισμού (destination address) για το κάθε μικρό πακέτο πληροφοριών που αποστέλλεται. Θα είμαστε σίγουρα εξοικειωμένοι με τα ονόματα χώρου που υπάρχουν στο Internet, όπως για παράδειγμα το www.mydomain.com, αλλά ίσως να μην γνωρίζουμε ότι η δημιουργία αυτού του ονόματος εξαρτάται από το DNS. Τα τρία συστατικά αυτού του ονόματος, που ξεχωρίζουν με τελείες, αποκαλούνται το Hostname (www), το Domain Name (mydomain) και το Top Level Domain (com).
Το Top Level Domain δείχνει σε μια αρχική βάση δεδομένων (root database). Όταν καταχωρούμε (register) ένα domain name, στην πραγματικότητα προσθέτουμε ένα όνομα στη βάση δεδομένων. Τη δουλειά αυτή την κάνει ένας Καταχωρητής (Registrar), δηλ. ένας οργανισμός που είναι εξουσιοδοτημένος να κάνει αλλαγές σ’ αυτές τις βάσεις δεδομένων. Υπάρχει μια αρχική βάση δεδομένων (root database) για το κάθε Top Level Domain (TLD). Τα καινούργια TLDs κατασκευάζονται μόνο όταν δημιουργείται μια καινούργια root database. Αυτό δεν συμβαίνει και πολύ συχνά και απαιτεί αρκετή δουλειά όταν χρειασθεί. Όταν το όνομα προστίθεται στην root database, συσχετίζεται με τους DNS servers οι οποίοι θα περιέχουν τις λεπτομέρειες του domain.
Ο πρώτος DNS server είναι ο Κύριος (Primary DNS server) για το domain, ενώ οι υπόλοιποι (υπάρχει πάντα τουλάχιστον ένας ακόμα, αλλά μπορεί να υπάρχουν και περισσότεροι) αποκαλούνται Δευτερεύοντες (Secondary) DNS servers. Η διαδικασία της ανάλυσης (μετάφρασης) ενός domain name στην αντίστοιχη διεύθυνση (address) ξεκινάει κάνοντας μια ερώτηση στην root database για να εντοπίσει αυτή τους DNS servers του domain. Από την ερώτηση αυτή στους servers μπορούμε να βρούμε τη διεύθυνση που συσχετίζεται με το Hostname.
Ο τρόπος με τον οποίο αποθηκεύονται αυτές οι καταχωρήσεις (εγγραφές, records) μπορεί να διαφέρει από τον έναν DNS server στον άλλον, ανάλογα με το συγκεκριμένο DNS λογισμικό (software) που εκτελείται, αλλά η βασική φύση των records παραμένει η ίδια.
Η Νομική Πλευρά των Domains Names
Η επιλογή της ηλεκτρονικής διεύθυνσης είναι ένα από τα σημαντικά νομικά θέματα που θα πρέπει να προσέξει κάποιος. Με την ανάπτυξη του Διαδικτύου και την δημιουργία όλο και αυξανόμενου αριθμού δικτυακών τόπων διογκώθηκε το φαινόμενο της προσβολής των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας και ιδίως των σημάτων φήμης. Τα δικαιώματα αυτά και ειδικά ο ειδικός κωδικός που λειτουργεί ως ηλεκτρονική διεύθυνση για κάθε χρήστη που διατηρεί ιστοσελίδα είναι ευάλωτα σε κάθε είδους παραβιάσεις και απαιτούν τόσο προστασία όσο και κανόνες για την καταχώρισή τους.
Οι ειδικοί αυτοί κωδικοί που περιλαμβάνουν συνήθως ως τμήμα τους και ένα μέρος της επωνυμίας ή του εμπορικού σήματος κάθε χρήστη ονομάζονται Domain names. To domain name διαιρείται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος είναι κοινό για όλα τα domain names και αποτελείται από τα αρκτικόλεξα http://www (Hyper Text Transfer Protocol και World Wide Web). To δεύτερο μέρος αποτελείται από τα εκάστοτε ονόματα φυσικών και νομικών προσώπων. Πρόκειται για το κατεξοχήν όνομα, την κατεξοχήν διαδικτυακή διεύθυνση. Το τρίτο μέρος αποτελεί το επονομαζόμενο Top Level Domain Name (TLD) (Κανονισμός (ΕΚ) 733/2002 για την υλοποίηση του τομέα ανωτάτου επιπέδου) που αντιστοιχεί στα domain names κάθε κράτους (π.χ. gr για την Ελλάδα).
Σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή του το Διαδίκτυο μπορεί να χωρέσει αριθμητικά 4,2 δις διευθύνσεις. Ο πεπερασμένος αριθμός τους αλλά και η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής τους ανάγει το θέμα της κατοχύρωσης της διαδικτυακής διεύθυνσης σε ζήτημα εμπορικού ενδιαφέροντος. Για την κατοχύρωση των διαδικτυακών διευθύνσεων αρμόδιες είναι ιδιωτικές εταιρίες ή οργανισμοί, που έχουν συνάψει συμβάσεις με τις εθνικές κυβερνήσεις.
Τη διαχείριση του συστήματος από ελληνικής πλευράς, σύμφωνα με την Απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. 517939/1999, έχει αναλάβει το Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) με έδρα το Ηράκλειο Κρήτης βάσει συμβάσεως με την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.). Η διαχείριση οργάνωση και διοίκηση των Domain Names με κατάληξη .eu, έχει ανατεθεί, σύμφωνα με την Απόφαση της Επιτροπής 2003/375/ΕΚ στο European Registry for Internet Domains (EURID).
Δικαίωμα για καταχώριση ονομάτων έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, εφόσον διαθέτουν ΑΦΜ. Σύμφωνα με την Απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. 517939/1999 κάθε ιδιώτης μπορεί να καταχωρίσει ως δύο ονόματα, αν είναι ελεύθερος επαγγελματίας, ενώ τα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου μπορούν να καταχωρήσουν ως και δέκα ονόματα. Η ρύθμιση αυτή, όμως, άλλαξε με την Ανακοίνωση Hostmaster (2001) όπου αναφέρεται ότι όλα τα νομικά και φυσικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως κατοχής Ελληνικού ΑΦΜ, έχουν από τις 15 Νοεμβρίου 2001, τη δυνατότητα να καταχωρούν ονόματα στο “.gr” domain, χωρίς να υπάρχει περιορισμός στο πλήθος των καταχωρούμενων ονομάτων.
Επίσης, σύμφωνα με την Ανακοίνωση Hostmaster (24/7/2001), επιτρέπεται στους κατόχους κατοχυρωμένου εμπορικού σήματος, η καταχώριση του domain και σε όλα τα subdomains (.com.gr, .org.gr, .net.gr, .edu.gr) του “.gr”, χωρίς ανάγκη ύπαρξης ενός σήματος ανά καταχωρημένο domain. Από τις 31 Δεκεμβρίου 2002, όμως, τέθηκε σε ισχύ ο Κανονισμός Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου (Domain Names) με κατάληξη .gr. (268/73/2002) που ρυθμίζει όλα τα θέματα που αφορούν στις εκχωρήσεις ονομάτων από την 1/1/2003. Σε κάθε περίπτωση, οι κανόνες που περιγράφονται στα άρθρα της Κανονισμού αυτού αντικαθιστούν οποιαδήποτε διαδικασία ή κανόνα καταχώρησης που πιθανώς περιγράφεται από παλαιότερους κανονισμούς.
Το Domain Name ως Δικαίωμα
Το δικαίωμα στην προστασία της εμπορικής επωνυμίας είναι απόλυτο και προσβάλλεται μεταξύ άλλων και όταν τρίτος καταχωρεί στο Διαδίκτυο σελίδα με τα στοιχεία διακριτικού το οποίο αποτελεί στοιχείο της επωνυμίας άλλου (σχετικές είναι οι αποφάσεις : Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών 1250/2000, Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης 14638 / 2001, Μονομελές Πρωτοδικείο Πάτρας 868/2001, Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών 5911 / 2002).
Στον ελληνικό χώρο το ζήτημα της προστασίας των domain names τέθηκε σε απόφαση του Πρωτοδικείου Σύρου. Το γνωστό ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο amazon.com επιχείρησε να επεκταθεί και στο ελληνικό domain (.gr). Όμως το αντίστοιχο όνομα πεδίου (amazon.gr) είχε κατοχυρωθεί από ελληνικό ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο. Το Πρωτοδικείο Σύρου με την απόφαση 637/1999 έκρινε ότι η ελληνική εταιρία προσέβαλε το δικαίωμα της amazon.com στην επωνυμία και το διακριτικό τίτλο.
Τα domain names αποτελούν νέα μορφή διακριτικού γνωρίσματος και πολλές φορές ταυτίζονται με το διακριτικό τίτλο, με το όνομα, την εμπορική επωνυμία ή το σήμα. Ως διακριτικά γνωρίσματα λοιπόν προστατεύονται και κατοχυρώνονται κάτω από ορισμένους κανόνες, η τήρηση των οποίων είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία τους.
Το Web Hosting (Φιλοξενία Ιστοσελίδων)
Αφού έχουμε δημιουργήσει ένα δικό μας Web site, το επόμενο βήμα είναι το πώς θα το επισκέπτονται οι άλλοι χρήστες του Internet. Επειδή βέβαια δεν μπορούν όλοι να συνδέονται στον υπολογιστή μας για να επισκέπτονται το Web site μας, θα πρέπει να το τοποθετήσουμε σ’ έναν υπολογιστή όπου θα μπορούν να συνδεθούν, δηλαδή σ’ έναν Web server.
Ένας Web server είναι ένας υπολογιστής που είναι μονίμως συνδεδεμένος στο Internet, έχει την δική του ταυτότητα για να μπορεί ο οποιοσδήποτε χρήστης να τον βρει, και χρησιμοποιείται ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, δηλαδή να προβάλει περιεχόμενο, όπως κείμενα, εικόνες και video, στο Διαδίκτυο. Η φιλοξενία ενός Web site σ’ έναν Web server ονομάζεται Web hosting.
Μπορούμε να συντηρούμε μόνοι μας έναν Web server, αν και αυτό απαιτεί επένδυση πολλών πόρων, τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα, και δεν συνιστάται παρά για τους πιο απαιτητικούς. Το θετικό σ’ αυτήν την περίπτωση είναι ότι έχουμε τον απόλυτο έλεγχο, αλλά αυτό σημαίνει ότι εμείς θα πρέπει να κάνουμε όλες τις ρυθμίσεις, να συντηρούμε τη γραμμή που μας συνδέει με το Internet καθώς και να υποστούμε τους περιορισμούς στο bandwidth και τις συνέπειες που μπορεί να προκαλέσουν οι δικές μας ενέργειες.
Αν δεν είμαστε σε θέση να αφιερώσουμε τον πολύτιμο χρόνο μας στην συντήρηση του Web site μας, θα χρειασθούμε έναν Web host, που είναι μια εταιρία με δικούς της Web servers, όπου μπορούμε να νοικιάσουμε κάποιον χώρο για να φιλοξενηθούν οι ιστοσελίδες μας και να είναι έτσι προσβάσιμες στο Διαδίκτυο. Συχνά οι Web hosting υπηρεσίες συνοδεύονται κι από άλλες όπως e-mail, counters και e-commerce. Για να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσετε έναν Web host θα πρέπει να διαθέτουμε ήδη ένα domain name, όπως www.onoma.com.
Οι περισσότεροι Web hosts προσφέρουν επιλογές φιλοξενίας και σε περιβάλλον Windows NT αλλά και σε UNIX, κάτι που είναι πιο βολικό για τους επαγγελματίες Web designers. Επίσης, άλλα χαρακτηριστικά που μπορεί να προσφέρουν είναι η υποστήριξη SSI, SSL, γλωσσών προγραμματισμού PHP, PERL, ASP, CFML και SQL βάσεων δεδομένων, όπως είναι η MySQL.
Απ’ την άλλη, δεν υπάρχει λόγος να πληρώσουμε για χαρακτηριστικά που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε. Θα πρέπει να διαλέξουμε κάποιον Web host, όμως, που να μπορεί να ικανοποιήσει τις τωρινές αλλά και τις μελλοντικές μας ανάγκες. Καθώς η επισκεψιμότητα στο Web site μας αυξάνεται και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, καινούργιες υπηρεσίες και χαρακτηριστικά θα πρέπει να προστεθούν, όπως cgi προγράμματα, βάσεις δεδομένων, online αγορές, περισσότερο bandwidth ή και αποθηκευτικός χώρος.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η ποιότητα και η αξιοπιστία του Web host μας θα καθορίσει την ανοδική ή καθοδική πορεία της παρουσία μας στο internet. Υπολογίζεται ότι ο μέσος χρόνος που αφιερώνει ένας Web surfer για να γνωρίσει ένα Web site είναι περίπου 20 δευτερόλεπτα. Αν η σύνδεση με το site μας καθυστερήσει, θα προχωρήσει αμέσως παρακάτω. Όσο αισθητικά όμορφο κι αν είναι το Web site μας, είναι άχρηστο αν κανείς δεν μπορεί να το δει. Κι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά απ’ το Web hosting.
FTP – Η Upload Διαδικασία
Το FTP (File Transfer Protocol) είναι ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας που επιτρέπει την ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των συνδεδεμένων μελών. Χρησιμοποιείται για να μπορέσουμε να αντιγράψουμε τα αρχεία που θέλουμε από τον υπολογιστή μας προς τον Web server όπου έχουμε πρόσβαση (δικαιώματα). Υπάρχουν ειδικά προγράμματα που αναλαμβάνουν την αυτοματοποίηση των διαδικασιών μας στο FTP χωρίς να χρειάζεται να πληκτρολογήσουμε τις σχετικές εντολές, όπως είναι το Cute FTP, το WS FTP ή το Fetch για τους υπολογιστές Macintosh.
Πολλά προγράμματα επεξεργασίας και κατασκευής Web sites, όπως είναι το Dreamweaver και το Frontpage, διαθέτουν δικές τους δυνατότητες FTP μέσα από ίδιο το πρόγραμμα. Για να μπορέσουμε να συνδεθούμε μ’ έναν Web server μέσω του πρωτοκόλλου FTP, θα μας ζητηθούν τα εξής στοιχεία:
- Server Name. Είναι συνήθως το ίδιο το domain name, όπως yourname.com ή ftp.yourname.com.
- User Name. Είναι το login όνομα (αναγνωριστικό) που έχουμε επιλέξει.
- Password. Είναι ο κωδικός εισόδου που έχουμε επιλέξει.
Ανοίγοντας ένα FTP πρόγραμμα θα υπάρχει πάντα ένα παράθυρο στα αριστερά όπου φαίνονται τα αρχεία που υπάρχουν στον δικό μας υπολογιστή και ένα άλλο παράθυρο στα δεξιά όπου φαίνονται τα αρχεία που υπάρχουν στον Web server με τον οποίον έχουμε συνδεθεί και όπου έχουμε τα σχετικά δικαιώματα δημοσίευσης.
Ο Web server περιέχει συνήθως δύο φακέλους στους οποίους έχουμε πρόσβαση, όπου ο ένας είναι o cgi-bin φάκελος που περιέχει όλα τα scripts και ο άλλος είναι ο html ή www φάκελος που περιέχει όλα τα html αρχεία καθώς και τις εικόνες μας και τα αρχεία της JavaScript. Στον πρώτο φάκελο υπάρχουν τα αρχεία που εκτελούνται ενώ στον δεύτερο αυτά που μπορούμε να δούμε απευθείας μέσα απ’ τον browser.
Πηγή:
Αν βρήκατε το άρθρο μας χρήσιμο, θέλετε να μείνετε ενημερωμένοι για όλα τα νέα στο τομέα της τεχνολογίας καθώς και σε χρηστικά άρθρα, βοηθήστε μας κάνοντας like στην σελίδα μας στο Facebook πατώντας εδώ
